چشم‌هایی که جهان را نمی‌بیند بلکه خود را می‌نگرد
وقتی به جهان نگاه می‌کنی، واقعاً به چی نگاه می‌کنی؟ این چشم‌ها شاید منظره‌ای بیرونی را نشان دهند، اما حقیقت، جای دیگری‌ست... در این اپیزود، می‌فهمیم که گاهی هر آنچه می‌بینیم، فقط انعکاسی‌ست از خودِ ما.
تعداد درس‌ها
۱
مدت زمان کل
۶ دقیقه
پیش‌نمایش رایگان
۱ درس
چشم هایی که جهان را نمیبینند بلکه خود را می‌نگرند
گاهی فکر می‌کنیم داریم به جهان نگاه می‌کنیم... به دیگران، به خیابان، به آسمان.
اما اگر دقیق‌تر شویم، شاید در هر تصویری که می‌بینیم، در هر قضاوتی که می‌کنیم، و در هر نگاهی که می‌اندازیم... فقط ردّی از خودمان را دنبال می‌کنیم.
چشم‌ها فقط دریچه‌ی دیدن نیستند، بلکه آیینه‌ای‌اند از آنچه درون ماست.
شاید دیدن، بیشتر از آن‌که مربوط به جهان باشد، مربوط به ماست.
در این اپیزود، نگاهی تازه می‌اندازیم به دیدن.
نه دیدن اشیا، بلکه دیدن خود. پشت نگاه‌ها، چه کسی نشسته؟ چه چیزی دیده نمی‌شود؟
و آیا اصلاً می‌توان جهان را دید، وقتی همواره در حال دیدن خویشیم؟