گاهی حس می‌کنی زندگی داره از دستت در می‌ره، انگار فرمان دست تو نیست. این مراقبه، صدای همون نیروییه که یادت می‌ندازه کنترل همیشه درون تو بوده. نه با زور، نه با فرار—فقط با دیدن، درک کردن و رها شدن. یک سفر آرام، برای پس گرفتن قدرتی که هیچ‌وقت واقعاً از دست نرفته بود.

اگر مغزت تغییر کند، آیا هنوز همان کسی هستی که قبلاً بودی؟ در این اپیزود، به سفری می‌رویم درباره‌ی هویت و تغییر، و پرسش‌هایی که ذهن و مغز درباره‌ی «من کیستم؟» به ما می‌دهند.

جنگ که تمام می‌شود، صداها قطع نمی‌شوند. بدن برمی‌گردد، اما ذهن هنوز در میدان مانده. این مراقبه، فرصتی‌ست برای آشتی با آن چیزی که پس از جنگ، در درون تو باقی مانده است.