ما ذهن‌مون هستیم؟ یا چیزی فراتر؟ ذهنی که زمانی قهرمان بقا بود، امروز گاهی زندان‌ ماست. در این اپیزود، از مغز و ذهن و فکر می‌گیم—و از رهایی از الگویی که روزی نجات‌مون داد، اما دیگه کافی نیست.

جنگ که تمام می‌شود، صداها قطع نمی‌شوند. بدن برمی‌گردد، اما ذهن هنوز در میدان مانده. این مراقبه، فرصتی‌ست برای آشتی با آن چیزی که پس از جنگ، در درون تو باقی مانده است.

گاهی آینده شبیه مهی غلیظ می‌شه که هر قدم توش ترسناکه. این مراقبه، پناهی‌ست برای وقت‌هایی که ناامنی درونی‌ت پررنگ می‌شه و نمی‌دونی قراره چی بشه. نه برای پیش‌بینی آینده، بلکه برای ایستادن با شهامت در اکنون.